Geachte burgemeester, geachte raad,
Ik ben Itai Cohn, een betrokken bewoner van de Schilderswijk.
Het geweld van de relschoppers afgelopen week vertegenwoordigt voor mij een wereldbeeld welke mij totaal vreemd is.
Ik was als bewoner van de Schilderswijk onthutst door het geweld in deze door mij zo geliefde buurt.
Ik heb vorige week met een geel hesje aan mijn eigen actieve steentje proberen bij te dragen aan het herstellen van de veiligheid in de buurt.
Wat ik wel enigszins begrijp is de maatschappelijke onvrede in de Schilderswijk als het gaat om het perspectief van jongeren op werk, en hun eerlijke kansen op de arbeidsmarkt.
Dit is een maatschappelijk probleem wat al tientallen jaren speelt, en waar maar weinig vooruitgang op wordt geboekt.
Postcode 2526 staat momenteel synoniem om bij werkgevers bij sollicitaties onderaan de stapel te belanden.
In mijn inspreekbeurt vorig jaar had ik het over een mogelijk Marshall plan voor de werkgelegenheid. Geen geld verspillend subsidieplan maar een integrale aanpak van de problemen van deze jongeren op de arbeidsmarkt. De essentie voor mij is dat jongeren weer een ‘blijvende stip aan de horizon’ wordt geboden. Dat we als maatschappij deze jongeren weer recht in de ogen kunnen kijken.
Dat we nu eens echt alles in ons vermogen doen hun perspectief te bieden op de arbeidsmarkt.
Jongeren die alsmaar vaker hoogopgeleid zijn,alles volgens het boekje doen en desondanks toch vaak blijvend aan de kant staan.
Ik vindt dat anno 2015 we ons als maatschappij niet meer eraf kunnen maken met te vaak vage plannetjes en beloftes aan deze jongeren.
Net zoals bij het herstellen van de rust in de wijk deze jongeren actief partner waren, roep ik het college op deze jongeren ook meer als partner te gaan betrekken op andere voor hun belangrijke maatschappelijke terreinen.
Ik wil u allen hartelijk danken voor uw aandacht en wens u veel wijsheid toe.